Մի օր մի ոչխար հանդիպում է իմաստուն ճիճուի։
Ճիճուն ասում է.
— Ողջույն դու կարողե ինչ վոր ուտելիք ունենաս։
Պատասխանում է ոչխարը.
-Ոչ իսկ ուտելիքն ի՞նչ է։
Պատասխանում է իմաստուն ճիճուն.
-Ո՞նց դու չգիտես ինչ է ուտելիքը։
Պատասխանեց ոչխարը.
-Ոչ
Ճիճուն ասում է.
Ուտելիքն բոլորը ուտում են, դա այն է, որ մարդիկ, և կենդանիները առանձ նրա չեն կարող ապրել։
Դուել պետք է սկսես ուտել։
-Իմաստուն ճիճուն ուտելիք տվեց ոչխարին։
Իսկ Ոչխարը սկսց շատ ուտել։ Եվ նրան սկսեցին անվանել շատակեր ոչխար։
Ոչխարին դուր չեկավ որ իրեն այդպես բաներ եին ասում։
Եվ նա սկսեց նորից բան չուտել բայց չեր կարողանում չուտել։
Հանկարծ նրա մոտ հայտնվեց Օգտակար մեղուն։
Մեղուն ասաց, որ ամենինչ գիտի բայց ասաց, որ ամենինչ գիտի ու նա չի գերացել և շատ նիհար է։ Այդ ժամանակ Շատակեր ոչխարին սկսեցին ասել նիհար ոչխար և նա միշտ եղավ ուրախ։
Իսկ մեղույի հետ նրանք ընկերացան։