Լնում է չի լինում մի ճուտիկ է լինում։
Նա ունենում է երիկու եղբայր։ Եղբայրները նրան չեն սիրում որովհետև նրանք գեղեցիկ են լինում իսկ ճուտիկը ոչ։ Ճուտիկը տխրում է և հեռանում, դեպի անտառ։ Անտառում շատ ցուրտ է լինում, բայց գեղեցիկ։ Նա երկար ճանապար քայլեց, մինչ մեծացավ։ Վերջապես նա տեսավ գետակ, գնաց նայելու իրեն և տեսավ, որ նա գեղեցկացավ։ Այդ ժամանակ անտառում մեկը ասաց.
-Դու չգիտեիր բայց այս անտառը կախարդական է։
Ճուտիկը շատ է ուրախանում, որ գեղեցկացել է և տուն է վերադարնում։ Տանը եղբայրները զարմանում են ճուտիկի վրա։ Ճուտիկը ասում է թե որտեղ է այդպես գեղեցկացել և տղաները գնում են։ Տղաները երբ հասան, գետակի մոտ եկան և տեսան, որ ավելի են գեշացրել։ Անտառում նորից մեկը ասում է.
-Դուք չգիտեք բայց չի կարելի նեղացնել քույրին, կամ եղբայրին։ Ընկերությունը գեղեցկությունով չի որոշվում, կարևորը, որ նա բարի լինի։ Իսկ սա էլ ձեզ պատիժ, որ տեսնեք թե ինչ վատ է երբ մեկը քեզ նեղացնում է քո գեշության պատճառով։